KANITA DAYALI YANIT

      Demir eksikliği olan bebeklerde koilonişya (tırnağın dış yüzeyinin iç bükey olması) oranı daha yüksektir (Öneri derecesi (ÖD): C, bir olgu-kontrol çalışması).

      B12 vitamini eksikliği, tedavi ile düzelebilen çeşitli tırnak pigment değişiklikleri ile ilişkilidir (ÖD: C, olgu bildirimleri).

      Muehrcke çizgileri (Lunulaya parelel giden transvers beyaz bantlar) hipoalbüminemi gelişen hastaların az bir kısmında oluşur (ÖD: C, bir çapraz-kesitli çalışma).

      Parmak ucunda çomaklaşma kwashiorkor ya da protein malnütrisyonu olan hastaların çoğunda bulunmaktadır (ÖD: C, bir çapraz-kesitsel çalışma).

      Poliklorlu bifenil (PCB) ve poliklorlu dibenzofuranlarm (PCD) transplasental yoldan alımı tırnak deformiteleri ve renk değişiklikleri ile ilişkili bulunmuştur (ÖD: C, bir olgu-kontrol çalışması).

■ Kanıt Özeti

      Besin eksiklikleri ve toksik alımlann tırnak değişiklikleri ile bağlantısının kanıtı az, eski tarihli ve düşük kalitededir. Tırnak değişiklikleri ile ilişkilj, durumlar demir eksikliği, B12 vitamini eksikliği, hipoalbüminemi, protein malnütrisyonu ve PCB/PCDF alımlandır.

Demir eksikliği koilonişya ile ilişklidir

      Düşük gelir düzeyi bulunan ailelerin başvurduğu bir sağlıklı bebek kliniğinde 400 bebek ile yapılan bir olgu-kontrol çalışması, koilonişyalı 22 bebek buldu, pre-valans yaklaşık %5 idi. Koilonişya bulunmayan, yaşı uygun rastgele seçilen bebekler kontrol olguları olarak kullanıldı.

      Koilonişyalı bebeklerde kontrol olgularına göre hematokrit (%30’a karşı %34; P<.005), hemoglobin (9.4 gr/dL’e karşı 10.7 gr/dL; P<.02) ve serum demir düzeyi (50 mcg/dL’ye karşı 84 mcg/dL; P<.001) anlamlı olarak daha düşüktü.

B12 vitamini eksikliği tırnaklarda renk değişikliği yapabilir, ancak değişiklikler geri dönüşümlüdür

      Dört bildiri, B12 vitamini eksikliği ile ilişkili tırnaklarda pigment değişikliği olan beş olguyu tanımlamaktadır, bunların tümü B12 vitamini tedavisi ile düzeldi. Tırnak değişiklikleri kahverengimsi retiküler pigmentasyonu,2 uzunlamasına hiperpig-mente çizgileri,3 tüm tırnaklarda transvers uzunlamasına hiperpigmente çizgilerle mavi-siyah pigmentleri4 ve tamamen mavi tırnakları5 içerdi.5 Ölçülen B12 vitamini düzeyleri, saptanamayan değerden 113 pg/mL’ye kadar değişiklik sergiliyordu.

Muehrcke çizgileri hipoalbüminemi ile ilişkilendirildi

      Genel kaşektik görünüme göre seçilen 72 hasta ile yapılan çapraz-kesitli bir çalışmada, 44 hastanın serum albumin düzeyleri düşük bulundu. Bunların, 10 tanesinde (%23) Muehrcke çizgileri vardı. Muehrcke çizgileri olan hastalann tümünde albümin düzeyleri < 2.7 gr/dL idi. Albümin düzeyi normal olan 28 hastanın hiçbirinde Muehrcke çizgileri yoktu.


Kwashiorkor parmak ucunda çomaklaşmaya neden olabilir

      Tüberküloz infeksiyonu olmaksızın Kwashiorkor tanısı konmuş 1-4 yaşlarında 60 çocukla yapılan çapraz kesitli bir çalışmada, 48 çocukta (°/o76.7) parmak ucunda çomaklaşma bulundu. Kwashiorkor ABD’de ve diğer gelişmiş ülkelerdeki çocuklarda son derece nadir görülmektedir.

      Çomaklaşma 26 çocukta (%43.3) hafif, 19 çocukta orta (%37.7) ve bir çocukta şiddetliydi (%1.7).

Kimyasal maddelerin transplasental yoldan alınmasının tırnaklarda şekil ve renk bozukluğu yaptığı bulundu

      Bir olgu-kontrol çalışması, transplasental yolla yüksek düzeyde PCB ve PCD ile temas eden 100 Tayvanlı çocuğun el ve ayak başparmak bulgularını kontrol olgularının tırnak bulguları ile karşılaştırdı. Araştırmacılar, ebeveynlerin bildirimlerine ve fizik muayene sonuçlarına baktılar.

      Teması olan çocukların ebeveynleri tarafından bildirilen tırnak anormalliklerinin oranı fizik muayene ile saptananların oranından hafif farklı olmasına rağmen, PCB ve PCD ile temas eden çocuklarda tırnak deformitesi kontrol olgularından daha yüksekti. Araştırmacılar 117 olgu ve 106 kontrol olgusunu inceledi. Distrofik tırnak değişiklikleri kimyasallarla temas eden çocukların %15’inde, kontrol olgularının ise %1’inde (olasılık oranı [OR]=15.4; %95 güven aralığı [GA], 2-119); distrofik ayak başparmak tırnak değişikliği kimyasallarla temas eden çocukların %32’inde, kontrol olgularının ise %18’inde (OR=2.2; %95 GA, 1.2-4.1) oluştu. En sık görülen el tırnağı deformiteleri yarıklar ve çıkıntılardı. En sık görülen ayak başparmağı tırnak değişikliği koilonişyalar, yarıklar, kalınlaşma ve pigmentasyon değişiklikleriydi.

      PCB alımı, ABD ve diğer gelişmiş ülkelerde önemli bir konudur, ancak kazara kontaminasyonlara göre çok daha düşük düzeylerdedir. Tırnak değişikliklerine neden olan alımın en düşük düzeyinin ne kadar olduğu bilinmemektedir.

■Öneriler

      Bu konuda öneri yapılmamaktadır. Dermatoloji kitapları besin eksiklikleri ve toksik alımlarla ilişkili çeşitli tırnak değişikliklerini listelemektedir (TABLO).

■Kaynaklar

1.Hogan   GR, Jones B. The relationship of koilonychia and iron defi- deney in in-fants. J Pediatr. 1970;77:1054-1057.

2.Ridley   CM. Pigmentation of fingertips and nails in vitamin B12 deficiency. Br J Dermatol. 1977;97:105-106.

3.Niiyama   S, Mukai H. Reversible cutaneous hyperpigmenta- tion and nails with white hair due to vitamin B12 deficiency. Eur J Dermatol. 2007;17:551-552.

4.Noppakun N, Swasdikul D. Reversible hyperpigmentation of skin and nails with white hair due to vitamin B12 deficiency. Arch Dermatol. 1986;122:896-899.

5.Carmel R. Hair and fingernail changes in acquired and congenital pernicious anemia. Arch Intem Med. 1985;145:484-485.

6.Conn RD, Smith RH. Malnutrition, myoedema, and Muehrcke’s lines. Arch In-tern Med. 1965;116:875-878.?7.

7.Amla I, Narayan JV. Finger nail clubbing in Kwashiorkor. Indian J Pediatr 1968;35:19-22.

8.Gladen BC, Taylor JS, Wu YC, et al. Dermatological findings in children exposed transplacentally to heat-degraded poly- chlorinated biphenyls in Taiwan. Br J Dermatol. 1990; 122: 799-808.

9.Habif TP. Clinical Dermatology: A Color Guide to Diagnosis and Therapy. 5th ed. Edinburgh: Mosby; 2010:947-973.

---

Emily Jacobsen, MPAS;

Carol Blenning, MD

Oregon Health and Science University, Portland

Dolores Judkins, MLS

Oregon Health and Science University, Portland.

YARDIMCI EDİTÖR Bruin Rugge, MD

Oregon Health & Science University, Portland

The Journal of Family Practice, Vol 61, No 3:164-165, Mart 2012